मोडकळीस आलेले मन आणि हा तुफान वारा उन्हं रखरखीत फार नाही राहिला निवारा गेल्या पावसाळ्यातच झिरपत होत्या भिंती सारवले सारे घर मनवन्या केल्या किती उभे राहिले खंबीर एका नव्या आवेगाने पण क्षणातच सारे स्तब्ध केले वादळाने!!!
क्षितिजे विस्तारत गेली कक्षाही रूंदावल्या आम्रतरूचा बहर आला रोपाला इवल्या सरसर हे दिवस गेले वार्यावर होऊन स्वार मूशीतून सोने उपजले मुकाट खाऊन मार कधी मधी बघतात मागे वळून नजरा साठवूनी ठेवती मनी गतकालीन घटना पुन्हा नव्या उमेदीने पंखात येऊन बळ मार्गात उडावया क्षितिजे आणखी फार!!!
Loved it ☺
ReplyDeleteधन्यवाद!
ReplyDeleteAwesome :)
ReplyDeleteSpeechless madhu.....love you for this
ReplyDeleteThanks Abhi🐸
ReplyDelete