स्मृती


तुला सांगितले का कोणी
आल्या होत्या त्या दाराशी
थेट शिरल्या मनात
आणि डोळ्यांत बसल्या
किस्से पुराने सांगुनी
पोटभरुनी हासल्या
घेऊन त्या आल्या संगे
ती उन्हं नी पावसाळे
जेव्हा उनाड होते वय
आणि मन हे बेभान
खूप बोलल्या माझ्याशी
मज रडवूनी गेल्या
तुझ्या स्पर्शाची तहान
मनी जागवूनी गेल्या!!!



Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

वादळांत

क्षितिजे